Niedziela Pięćdziesiątnicy
Msza św. tej niedzieli stanowi szczyt przygotowania do Wielkiego Postu. Jej bogata treść ma ścisły związek z jednej strony z historią Abrahama, którą czytamy w brewiarzu podczas tego tygodnia, a z drugiej z myślą o Misterium Paschalnym, do którego ciążymy. Uczestnictwo w tajemnicy Odkupienia dokonuje się przez Sakrament (zwłaszcza Chrzest i Eucharystię) i przez wiarę. Kościół przedstawia nam dzisiaj trzy wspaniałe przykłady wiary.
Pierwszy - to przykład wiary Abrahama, który na zawołanie Boże, nie zawahał się opuścić swej ojczyzny i był gotów nawet złożyć ofiarę ze swego jedynego syna (o czym wspomina Kanon Mszy św.)
Jak niegdyś Abraham z Ur do Chaldei, tak samo wyrusza Jezus ze swojej ojczyzny, aby wszystko stracić, ale za to dla nas pozyskać wszystko, to znaczy niebiańską ziemię obiecaną. W zbliżającym się Poście Jezus pragnie otworzyć nam wszystkim oczy na zrozumienie swej męki. Mamy zrozumieć, że najgłębszą przyczyną Jezusa była Jego miłość - a również sami winniśmy rozgorzeć miłością doskonałą i przejąć się żalem (Lekcja). Drugi przykład wiary to postać św. Piotra, na grobie którego odprawia się dziś Msza św. w Rzymie. On jest opoką, na której stoi Kościół. Wreszcie Ewangelia podaje nam piękny wzór wiary, pełnej zapału i wytrwałości, w osobie ślepego przy drodze do Jerycha. „Ślepy od urodzenia jest – wedle św. Grzegorza – rodzaj ludzki. Od chwili, gdy w osobie Adama został wypędzony z raju, obcym mu się stało światło nadprzyrodzone” (Jutrznia). Namiętne wołanie ślepego o światłość jest echem naszego pragnienia Boga. W Eucharystii, a zwłaszcza w dzień Zmartwychwstania, Chrystus oświeciciel „Illuminator” syci nas obficie łaską, abyśmy się nie zawiedli w pragnieniach (Komunia).
Zwyczajem liturgicznym było, aby przed pokutą wielkopostną udzielić duszom chwilowego wytchnienia. Nie zapominajmy jednak, że Kościół surowo potępia nadużycia i aby wynagrodzić Bogu za te, które inni popełniają, bierzemy udział w nabożeństwie czterdziestogodzinnym, które Klemens XIII obdarzył w 1765 r. licznymi odpustami. Nabożeństwo to rozpowszechnione głównie przez św. Antoniego-Marię Zaccaria (+1539) miało przede wszystkim na celu uczczenie czterdziestu godzin spędzonych przez Jezusa w grobie. Później połączono z tym wystawienie Najświętszego Sakramentu.
Introit (Ps 30,3-4; Ps 30,2)
| Esto mihi in Deum protectorem, et in locum refugii, ut salvum me facias: Quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu: et propter nomen tuum dux mihi eris, et enutries me. | Bądź dla mnie, Boże, skałą niezdobytą i miejscem bezpiecznym dla mego ratunku. Albowiem Tyś jedynie twierdzą i ucieczką moją, więc ze względu na Imię Twoje racz być mi wodzem i żywić mnie. |
| In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum: in iustitia tua libera me, et eripe me. Gloria Patri… Esto mihi… | W Tobie, o Panie, nadzieję pokładam, niechże nie będę zawstydzony na wieki. W sprawiedliwości swojej wyzwól mnie i ocal. Chwała Ojcu… Bądź dla mnie… |
Kolekta
| Preces nostras, quaesumus, Domine, clementer exaudi: atque a peccatorum vinculis absolutos, ab omni nos adversitate custodi. Per Dominum nostrum… | Wysłuchaj łaskawie, prosimy Cię, Panie, modlitwy nasze, a także wyzwól nas z więzów grzechu i od wszelkich przeciwności racz nas zachować. Przez Pana naszego… |
Lekcja (1Kor 13,1-13)
Graduał (Ps 76,15-16)
| Tu es Deus, qui facis mirabilia solus: notam fecisti in gentibus virtutem tuam. Liberasti in brachio tuo populum tuum, filios Israel, et Ioseph. | Tyś jest Bogiem, który sam czyni cuda; Tyś dał narodom poznać moc twoją. Ramieniem własnym wyswobodziłeś lud swój, synów Jakuba i Józefa. |
Traktus (Ps 99,2-3)
| Iubilate Deo, omnis terra: servite Domino in laetitia. Intrate in conspectu eius in exultatione: scitote, quod Dominus ipse est Deus. Ipse fecit nos, et non ipsi nos: nos autem populus eius, et oves pascuae eius. | Wykrzykuj Bogu, wszystka ziemio; służcie Panu z weselem. Spieszcie przed Jego oblicze z radością, wyznawajcie, że Pan jest Bogiem. On to nas stworzył, my Jego własnością, myśmy ludem Jego i owcami z Jego pastwiska. |
Ewangelia (Lk 18,31-43)
Ofertorium (Ps 118,12-13)
| Benedictus es, Domine, doce me iustificationes tuas: in labiis meis pronuntiavi omnia iudicia oris tui. | Błogosławiony jesteś, o Panie, naucz mnie sprawiedliwości Twojej. Wargami swymi rozgłaszałem wszystkie nauki ust Twoich. |
Sekreta
| Haec hostia, Domine, quaesumus: emundet nostra delicta: et ad sacrificium celebrandum, subditorum tibi corpora, mentesque sanctificet. Per Dominum nostrum… | Prosimy Cię, Panie, niechaj ta Hostia zmaże winę naszą i uświęci umysły i ciała poddanych Twoich, dla sprawowania tej ofiary. Przez Pana naszego… |
Komunia (Ps 77, 29-30)
| Manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis Dominus: non sunt fraudati a desiderio suo. | Pożywali tedy i nasycili się w obfitości, a Pan im udzielił, czego żądali. Nie zawiedli się w swoich pragnieniach. |
Po Komunii
| Quaesumus, omnipotens Deus: ut, qui caelestia alimenta percepimus, per haec contra omnia adversa muniamur. Per Dominum nostrum… | Prosimy Cię, Boże wszechmogący, aby pokarm niebiański, który przyjęliśmy, chronił nas od wszelkich przeciwności. Przez Pana naszego… |