Pierwsza Niedziela Adwentu
Pod znakiem Niepokalanej Dziewicy rozpoczyna się Rok Kościelny. Ongiś lud rzymski gromadził się w bazylice Maryjnej, aby pod orędownictwem Bogarodzicy oczekiwać przyjścia Jezusa. Chrystus Pan przyszedł, aby nas zbawić, i powtórnie przyjdzie, aby nas sądzić. Tak w Jego sądzie, jak i w miłosierdziu okaże się moc i potęga łaski Syna Bożego, moc, która już oczyszcza serca nasze i chroni Je od niebezpieczeństw grożących nam na skutek grzechów naszych. «Do ciebie wznoszę serce moje, Panie» (Introit). Otwórzmy szeroko serca i umysły nasze, aby łaski otrzymane we Mszy św. przygotowały nas do Bożego Narodzenia.
W Epistole św. Paweł pobudza nas do pracy, gdyż oczekiwania nasze musi być czynne.
Ewangelia podaje nam opis sądu ostatecznego. «Plemię», które nie przeminie, dopóki nie spełnią się słowa Chrystusa, oznacza zarówno naród żydowski, jak i Kościół św., gdyż jeden i drugi przetrwa aż do końca świata, aby świadczyć o prawdziwości słów Chrystusa. «Wszystko, co dla was trwałe, nie jest i nie może być trwałe w wieczności bez przemiany uprzedniej, i przeciwnie, to wszystko, co u nas mija i dla nas jest przelotne, to jest stałe i pozostaje bez zmiany. Tak i moje słowa, które dla was są przemijające, wyrażają prawdy stałe i nie przemijające. Ten więc dzień ostateczny, najdrożsi bracia, stawcie sobie przed oczy, a to wszystko, i co chwilowo trudnym wam się zdaje, to stanie się łatwiejszym, gdy o tym dniu pomyślicie» (św. Grzegorz, Homilia na jutrzni).
Introit (Ps 24,1-3; Ps 24,4)
| Ad te levavi animam meam: Deus meus, in te confido, non erubescam: neque irrideant me inimici mei: etenim universi, qui te exspectant, non confundentur. | Do Ciebie wznoszę moją duszę, Boże mój, Tobie ufam, nie będę zawstydzon. Niech się nie śmieją ze mnie wrogowie moi, gdyż nie dozna zawodu, kto zdał się na Ciebie. |
| Vias tuas, Domine, demonstra mihi: et semitas tuas edoce me. Gloria Patri… Ad te levavi… | Daj mi, o Panie, poznać drogi Twoje: i ścieżek Twoich mnie naucz. Chwała Ojcu… Do Ciebie wznoszę… |
Kolekta
| Excita, quaesumus, Domine, potentiam tuam, et veni: ut ab imminentibus peccatorum nostrorum periculis, te mereamur protegente eripi, te liberante salvari: Qui vivis, et regnas… | Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę Twoją i przybądź! Oto grozi nam niebezpieczeństwo wskutek grzechów naszych. Ty nas od niego obroń i wyrwij, Ty nas zbaw przez wyzwolenie swoje, który żyjesz i królujesz… |
Lekcja (Rz 13,11-14)
Graduał (Ps 24,3-4)
| Universi, qui te exspectant, non confundentur, Domine. Vias tuas, Domine, notas fac mihi: et semitas tuas edoce me. | Nikt nie dozna zawodu, kto zdał się na Ciebie, Panie. Daj mi, Panie, poznać drogi Twoje i ścieżek Twoich mnie naucz. |
Alleluja (Ps 84,8)
| Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam: et salutare tuum da nobis. Alleluia. | Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje. Alleluja. |
Ewangelia (Lk 21,25-33)
Ofertorium (Ps 24,1-3)
| Ad te levavi animam meam: Deus meus, in te confido, non erubescam: neque irrideant me inimici mei: etenim universi, qui te exspectant, non confundentur. | Do Ciebie wznoszę moją duszę, Boże mój, Tobie ufam, nie będę zawstydzon. Niech się nie śmieją ze mnie wrogowie moi, gdyż nie dozna zawodu, kto zdał się na Ciebie. |
Sekreta
| Haec sacra nos, Domine, potenti virtute mundatos, ad suum faciant puriores venire principium. Per Dominum nostrum… | Potężna moc tych darów poświęconych niech obmyje nas, Panie, i doprowadzi z czystszym sercem do Ciebie, który źródłem ich jesteś. Przez Pana… |
Komunia (Ps 84,13)
| Dominus dabit benignitatem: et terra nostra dabit fructum suum. | Pan użyczy błogosławieństwa, a ziemia nasza wyda swój plon. |
Po Komunii
| Suscipiamus, Domine, misericordiam tuam in medio templi tui: ut reparationis nostrae ventura solemnia congruis honoribus praecedamus. Per Dominum nostrum… | Daj nam, Panie, uzyskać miłosierdzie Twoje pośrodku świątyni Twojej, abyśmy z należytą czcią uprzedzali nadchodzącą uroczystość naszego Odkupienia. Przez Pana naszego… |